PROGRAMME NOTE
Four Short Pieces for Solo Double bass David Anderson
I. Prelude
II. Scherzando
III. Serenade
IV. Capriccio
เดวิด แอนเดอร์สัน นักดับเบิ้ลเบสและนักประพันธ์เพลง แอนเดอร์สันเริ่ม ประพันธ์เพลงเมื่อปี ค.ศ. 1984 ด้วยสาเหตุจากความ
ตระหนักถึงบทเพลงสำหรับดับเบิ้ลเบสนั้นมีจำนวนที่จำกัด อีกทั้งด้วยแรงสนับสนุนจากอาจารย์ดับเบิ้ลเบส ของเขา แฟรงค์ โปรโต
(Frank Proto) ทำให้เขาเริ่มที่จะประพันธ์เพลง หลังจากนั้นแอนเดอร์สันก็ได้ประพันธ์บทเพลงและถูกพิมพ์เพื่อการพาณิชย์ออกมาจำนวนมาก ไม่เพียงแต่บทประพันธ์สำหรับดับเบิ้ลเบสเท่านั้น ยังมีบทเพลง สำหรับเครื่องดนตรีอื่นๆ อีกด้วย อาทิ บทประพันธ์สำหรับทรอมโบน, วงเครื่องลมทองเหลือง, ซิมโฟนี เป็นต้น
บทประพันธ์ 4 Short Pieces แอนเดอร์สันประพันธ์ไว้สำหรับการแสดงเดี่ยวดับเบิ้ลเบส (Unaccompanied piece) ประกอบด้วย
4 ท่อน ต่อไปนี้
I. Prelude เป็นท่อนที่มีจังหวะช้าเริ่มต้นด้วยการประดับโน้ต ระหว่างโน้ตเร ไปหาโน้ตโดชาร์ป ก่อนจังหวะ ทำให้เสียงที่เกิดขึ้นเป็นลักษณะของเสียงกัด อย่างชัดเจนหลังจากนั้นบทประพันธ์ ดำเนินเข้าสู่ท่วงทำนองที่สดใส ก่อนจะย้อนกลับไปเล่นเสมือนตอนเริ่มเพลง
II. Schaerzando เป็นท่อนที่มีจังหวะกระฉับกระเฉง อยู่ในอัตราจังหวะ 2/4 เริ่มต้นบทประพันธ์ ด้วยการเล่นขั้นคู่ (double stopped) ที่มีทั้งเสียงกลมกลืน และเสียงที่กัดกันทำให้เกิดสีสันที่ แตกต่างออกไป ในช่วงกลางของบทประพันธ์ได้มีการเปลี่ยนอัตราจังหวะ เป็นแบบอัตรา จังหวะผสม 6/8, 7/8, และ 3/4 เป็นบางช่วง ก่อนจะย้อนกลับมาในทำนองหลักอีกครั้งหนึ่ง
III. Serenade เป็นบทประพันธ์ที่มีจังหวะช้าและท่วงทำนองที่เศร้าสร้อยราวกับว่า ตกอยู่ใน ภวังค์ความคิด
IV. Capriccio บทประพันธ์ท่อนสุดท้ายนี้อยู่ในจังหวะเร็ว แอนเดอร์สันใช้เทคนิคการประพันธ์ที่ สำคัญๆ ได้แก่ การใช้โน้ตฮาร์โมนิก (harmonic), การเปลี่ยนอัตราจังหวะ และการกลับมาใช้ แนวทำนองหลักของบทประพันธ์ นำไปสู่การท้าทายของผู้บรรเลง เนื่องจากผู้บรรเลงต้องใช้ ทักษะเทคนิคการเล่นในรูปแบบของ ฮาร์โมนิกและความเข้าใจในรูปแบบจังหวะที่มีความซับซ้อน อีกด้วย
Four Short Pieces for Solo Double bass David Anderson
I. Prelude
II. Scherzando
III. Serenade
IV. Capriccio
David Anderson is a double bassist and composer. Realising that the double bass repertoire was limited,
he began composing in 1984 with the encouraging support of his teacher Frank Proto. Soon, many of his compositions were published and not only did he write for double bass but also for other instruments such as trombone, brass ensemble as well ass the orchestra.
The 4 Short Pieces are written for unaccompanied double bass.
I. Prelude: a slow movement starting with grace notes ranging from low D to high C# creating a clear and dissonant sound. This is followed by a melody leading to a livelier section which then takes us back to the opening theme.
II. Scherzando: a fast movement in 2/4. The movement begins with consonant and dissonant double-stops producing a variety of colors. The middle section of this movement incorporates complex meter changes ranging from 6/8 to 7/8 and 3/4. The main theme is repeated towards the end.
III. Serenade: a slow movement with an elegiac melody creating an introspective mood.
IV. Capriccio, the last movement, employs a fast tempo to revisit the main themes transforming them through various meter changes and colourful harmonics. This virtuosic movement requires advanced technique for the performer to achieve the composer’s intention.
Sonata No.2 for Double bass and Piano Adolf Misek (1875 - 1955)
II. Andante
III. Furiant
อด๊อฟ มิเช็ก เกิดเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม ปี ค.ศ. 1875 มิเช็กเป็นนักดับเบิ้ลเบสและ นักประพันธ์เพลง ชาวเช็กในช่วงปลายยุคโรแมนติก
มิเช็กเกิดที่ เมือง โมดเลทติน (Modletín) สาธารณรัฐเช็กในปัจจุบัน เมื่ออายุ 15 ปี มิเช็กได้ไปศึกษาต่อที่สถาบันดนตรี กรุงเวียนนา (Vienna Conservatory) ประเทศออสเตรีย กับฟรานซ์ ซิมัน (Franz Simandl) เมื่อมิเช็กอายุ 23 ปี เขาก็รับตำแหน่งเป็น
นักดับเบิ้ลเบส ประจำวงวงออร์เครตรา ณ กรุงเวียนนา และเป็นอาจารย์สอนดับเบิ้ลเบสแทน ซิมัน อาจารย์ของเขาเมื่อปี ค.ศ. 1912
จนกระทั่ง มิเช็กกลับไปยังเมืองปราก ในปี ค.ศ. 1918 และรับตำแหน่ง หัวหน้ากลุ่มดับเบิ้ลเบส และตำแหน่งนักแสดงเดี่ยว ณ โรงละครแห่งชาติ กรุงปราก โดยรับตำแหน่งจนถึงปี ค.ศ. 1955 และในปีเดียวกันนี้เองมิเช็กได้ ถึงแก่กรรม ในวันที่ 20 ปีค.ศ. 1955
งานประพันธ์ของมิเช็กบางผลงานยังมีชื่อเสียงจนถึงปัจจุบัน อาทิเช่น
Sonata for Double bass and Piano (No. 1 Op. 5 in A major, No. 2 Op. 6 in e minor และ No. 3 Op. 7 in F major), The Lyrical Legend และ The Virtuosic Concert Polonaise
ผลงานของมิเช็กมีท่วงทำนองที่สวยงามและมีกลิ่นอายของเพลงสำเนียงพื้นบ้านอยู่ ในตัว อีกทั้งยังเป็นผลงานที่ไว้แสดง
ถึงความสามารถของทั้งตัวผู้เล่น Double bass และ ผู้เล่น Piano อีกด้วย
บทเพลงโซนาตาหมายเลขสอง มิเช็กประพันธ์ขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1911 เมื่อเขายังคงอาศัย อยู่ที่เวียนนา ท่อนที่ 2 ของ บทเพลงนี้ มี
ท่วงทำนองที่สวยงามแต่เศร้าสร้อยเหมือนพบเจอแต่ ความผิดหวัง เมื่อบทเพลงดำเนินสู่ช่วงกลางเพลง มิเช็กได้เปลี่ยนอัตราจังหวะจาก 2/4 เป็น 12/8 ทำให้เพลงกระฉับกระเฉงและเดินไปข้างหน้ามากขึ้นและจบลงด้วยการย้อนทำนองหลัก ท่อนที่ 3 มิเช็กประพันธ์ ท่อนนี้ให้มีกลิ่นอายของสำเนียงดนตรีพื้นบ้าน โดยได้นำรูปแบบ การประพันธ์ดนตรีของดนตรีพื้นบ้านโบฮีเมียนที่เรียกว่า The Furiant ลักษณะสำคัญของ The Furiant คือ การประพันธ์ในอัตราจังหวะ 3/4 และใช้การเน้น (accent) ให้เกิดจังหวะ 2 ใน 3 ในช่วงต้น (Hemiola) ต่อมาหลังจากนั้นมิเช็กได้เปลี่ยน จังหวะไปเป็นจังหวะวอลซ์ (Waltz) และจบลงด้วยการย้อนแนวทำนองหลักอีกครั้ง ซึ่งในตัวบทเพลงนี้อยู่ในจังหวะที่เร็ว และกระฉับกระเฉงเหมาะสำหรับการเต้นรำ อย่างมาก
Sonata No.2 for Double bass and Piano Adolf Misek (1875 - 1955)
II. Andante
III. Furiant
Adolf Misek was a Czech double bassist and composer during the late Romantic era. He was born on
August 29, 1875 in Modletín in the Czech Republic. When he was 15 year old, he went to study double bass at the Vienna Conservatory with Franz Simandl. In 1912, he joined the orchestra of the state opera in Vienna and took over Franz Simandl’s professorship at Vienna Conservatory until 1918. He then left to Prague and joined the National Theater as a principal bassist and soloist and held this position until his death in 1955.
His famous compositions for double bass include several Sonatas for Double bass and Piano (No. 1 Op. 5 in
A major, No. 2 Op. 6 in e minor, No. 3 Op. 7 in F major )and Double Bass solo pieces such as ‘The Lyrical Legend’ and ‘The Virtuosic Concert Polonaise’.
His work often displays beautiful melodies recalling folk songs and despite their beautiful nature, those
pieces are often demanding for both the double bassist and pianist.
Misek composed Sonata No.2 in 1911 while living in Vienna. The 2nd Movement is a beautiful movement
with a hopeless lyrical melody. There is a change of meter in the middle of the movement from 2/4 to 12/8 making the piece temporarily livelier before returning to the main theme. In the 3rd movement, Misek used “The Furiant”— one of the Bohemian folk dances—as the inspiration. It was composed in 3/4 but use the accent to create a rhythm of 2, i.e., hemiola. Afterwards, the music moves into a waltz section returns to the main theme before the end. This movement is quite fast and suitable for dancing.
Bass Trip Peteris Vasks (1946 - )
วาส์กนักประพันธ์เพลงและนักดับเบิ้ลเบสชาวลัตเวียนที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก วาส์ก เกิดเมื่อวันที่ 16 เดือนเมษายน ปีค.ศ.
1946 ในเมืองอายพูเท (Aizpute) ประเทศลัตเวีย
วาส์กเริ่มศึกษาดนตรีเมื่อเขาเรียนอยู่ที่โรงเรียนในเมืองบ้านเกิดของเขา ซึ่งเป็นโรงเรียนดนตรีที่เขาได้เริ่มประพันธ์บทเพลงแรกของ
เขาขึ้นมา และในปีค.ศ. 1959 เขาได้เริ่มเรียน ดับเบิ้ลเบสที่โรงเรียนดนตรี Emil Darzins ในเมืองริกา (Riga) ต่อมาวาส์กได้เข้าศึกษา ดับเบิ้ลเบสต่อกับวีตูอูทัส ซีเรคกา (Vytautas) Sereika ณ สถาบันดนตรีแห่งลิทัวเนีย (Lithuanian Conservatoire) ในกรุงวิลนิอุส (Vilnius) จนกระทั่งถึงปีค.ศ. 1970 ต่อมาเขาได้เป็นสมาชิกในวงดนตรีหลายวง อาทิเช่น Latvian Philharmonic Orchestra, Lithuanian Philharmonic Chamber Orchestra และวง Latvian Radio and Television Orchestra ในปี ค.ศ. 1973 - 1978 วาส์กเรียนสาขาการประพันธ์กับ Valentin Utkin ณ Latvian Music Academy ในเมืองริกา (Riga) และในปีถัดมาเขาก็ได้เป็นครูสอน อยู่ที่ Salacgriva, Zvejniekciemsand และ Jelgava.
บทเพลง Bass Trip ประพันธ์ขึ้นเมื่อปีค.ศ. in 2002 - 2003 วาส์กถูกว่าจ้างให้ประพันธ์ บทเพลงนี้ขึ้นเพื่องานการประกวดดนตรี
ณ เมืองมิวนิก ARD Music Competition และแสดงสู่สาธารณชน ครั้งแรกในเมืองเดียวกัน บทเพลงนี้รวบรวมเทคนิคในการบรรเลง ของดับเบิลเบสไว้อย่างมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล่นขั้นคู่จากเสียงต่ำ ไปจนถึงเสียงที่ สูงที่สุด วาส์กเพิ่มความน่าสนใจให้กับบทประพันธ์โดยการใส่ท่อนที่มีจังหวะสนุกสนานสลับ กับท่อนช้าที่เต็มไปด้วยขั้นคู่ต่าง และในช่วงท้ายของบทประพันธ์วาส์กได้ประพันธ์ให้ผู้เล่น ร้องหรือผิวปาก พร้อมกับเล่นประกอบไปด้วย โดยท่วงทำนองก่อนจบนั้นมีความเรียบง่าย แต่กินใจ และเดินทางสู่ตอนจบด้วยบันไดเสียงดีไมเนอร์ ซึ่งเป็นบันไดเสียงเดียวกันกับ เมื่อตอนเริ่มต้นของบทประพันธ์
Bass Trip Peteris Vasks (1946 - )
Peteris Vasks Peteris Vasks is a successful Latvian double bassist and composer. He was born on April 16,
1946 in Aizpute, Latvia.
Vasks studied music in in his hometown school, where he started composing his first pieces. In 1959, he
studied double bass with Emil Darzins in Riga and continued his study with Vytautas Sereika at the Lithuanian Conservatoire in Vilnius until 1970. He then played in many orchestras including the Latvian Philharmonic Orchestra, the Lithuanian Philharmonic Chamber Orchestra and the Latvian Radio and Television Orchestra. From 1973 to 1978 Vasks studied composition with Valentin Utkin at the Latvian Music Academy in Riga and a year later became a teacher at Salacgriva, Zvejniekciemsand and Jelgava.
Vasks feels strongly about environmental issues, and a sense of nature both pristine and destroyed can be
found in many of his works such as the String Quartet No. 2 (1984). Other important works include Cantabile (1979), Musica dolorosa (1984) and "Bass Trip" (2003) for solo double bass. He has written five string quartets, the fourth (2003) and fifth (2006) of which were written for the Kronos Quartet.
Bass Trip was composed between 2002 & 2003. Vasks was commissioned to compose this piece for ARD
Music Competition in Munich in Germany where it was premiered by Roman Patkolo on September 5 2003. This piece includes many techniques for double bass, especially double stops from the lowest to the highest notes. The piece often alternates between a lively, rhythmic section and a slower section with a variety of intervals to create interesting textures. In the last section Vasks asks the player to play and sing or whistle simultaneously. The melody is very simple yet deep, moving towards the end on a D minor scale, which also can be found at the beginning.